دواعی مجازدواعی مجاز به معنی انگیزه های استعمالات مجازی است. ۱ - تعریف دواعی مجازدواعی مجاز، فوایدی است که در نزد اهل لغت بر استعمال مجازی مترتب می شود و آنان را وا دار می سازد لفظ را در معنای غیر [۱] آن استعمال نمایند. ۲ - اصل در استعمال، استعمال حقیقی استاصل در استعمال، استعمال حقیقی است و مجاز خلاف اصل می باشد و عدول از اصل به خلاف اصل، دلیل لازم دارد و دلیل آن، فوایدی است که یا لفظی است و یا معنوی. توضیح هر کدام در جای خود آمده است. (در مقاله دواعی لفظی مجاز و دواعی معنوی مجاز) [۱]
اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج ۱، ص ۳۰۶.
[۲]
اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج ۲، ص ۷۰-۷۱.
[۳]
المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج ۱، ص ۳۳۴-۳۳۵.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۷۱، برگرفته از مقاله «دواعی مجاز». |